ترموسفر کره زمین آمپر چسباند!
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۹۲۶۹۲
دانشمندان میگویند ترموسفر یا گرمسپهر زمین پس از بمباران شدن توسط طوفانهای خورشیدی به بالاترین درجه حرارت در ۲۰ سال گذشته رسیده است.
به گزارش برنا؛ افزایش دمای جو زمین که توسط طوفانهای ژئومغناطیسی پی در پی ایجاد شده نشان میدهد که گرمسپهر زمین به حداکثر دمای دو دهه اخیر خود رسیده است.
ترموسفر زمین اخیراً پس از جذب انرژی از طوفانهای ژئومغناطیسی که امسال زمین را درنوردیدند، به اوج دمایی نزدیک به ۲۰ سال اخیر رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترموسفر یا گرمسپهر(Thermosphere) چهارمین لایه تشکیلدهنده جو زمین است که از ارتفاع حدود ۸۵ کیلومتر آغاز شده و تا بلندای حدود ۶۰۰ کیلومتر ادامه مییابد. به اعتقاد برخی دانشمندان این لایه تا ارتفاع ۱۰۰۰ کیلومتری سطح زمین ادامه دارد.
گرمسپهر لایهای از جو یا اتمسفر(هواسپهر) است که از مزوپاز(میانایست) تا فضای میانسیارهای گسترش دارد و دما در آن، کم و بیش به طور یکنواخت با افزایش ارتفاع افزایش مییابد.
کارشناسان هشدار میدهند که با افزایش فعالیت خورشید که میتواند ماهوارههای مدار زمین را تحت تأثیر قرار دهد، دمای دومین لایه جو احتمالاً طی چند سال آینده به افزایش خود ادامه خواهد داد.
به گفته ناسا، ترموسفر از بالای مزوسفر در حدود ۸۵ کیلومتری از سطح زمین تا پایین اگزوسفر که از حدود ۶۰۰ کیلومتری از سطح زمین شروع میشود، امتداد دارد. گفتنی است که بالای اگزوسفر، فضا محسوب میشود.
ناسا برای بیش از ۲۱ سال دمای ترموسفر را از طریق تشعشعات فروسرخ ساطع شده از مولکولهای کربن دی اکسید و نیتریک اکسید اندازهگیری کرده است. دانشمندان دادههای جمع آوری شده توسط ماهواره TIMED ناسا را به شاخص آب و هوای ترموسفر(TCI) تبدیل میکنند که بر حسب تراوات(TW) – معادل یک تریلیون وات - اندازهگیری میشود.
مارتین مینچاک پژوهشگر ارشد ماموریت TIMED در مرکز تحقیقات لانگلی ناسا در ویرجینیا و خالق TCI میگوید مقدار TCI که در ۱۰ مارس افزایش یافته به ۰.۲۴ تراوات رسید. آخرین باری که TCI تا این حد بود، ۲۸ دسامبر ۲۰۰۳ بود.
این دادههای حاکی از افزایش دما به یک مجله علمی ارسال شده است، اما هنوز مورد بررسی همتا قرار نگرفته است.
این افزایش دما توسط سه طوفان ژئومغناطیسی در ژانویه و فوریه ایجاد شده است. طوفان ژئومغناطیسی به اختلالات عمده در میدان مغناطیسی زمین که بیشتر توسط تکههایی از پلاسمای مغناطیسی با حرکت سریع معروف به پرتاب جرم تاجی(CMEs) و کمتر توسط جریانهای ذرات بسیار باردار مشهور به باد خورشیدی ایجاد میشوند، گفته میشود.
مینچاک میگوید: این «طوفانها» انرژی خود را در ترموسفر میگذارند و باعث گرم شدن آن میشوند. افزایش گرمایش منجر به افزایش سطح انتشار فروسرخ از نیتریک اکسید و کربن دی اکسید در ترموسفر میشود.
وی افزود که معمولاً انتشارات فروسرخ پس از طوفان خورشیدی، ترموسفر را خنک میکند، اما زمانی که طوفانها دوباره برمیگردند، دما بالا میماند.
از زمان وقوع این جهش دمایی، حداقل دو طوفان ژئومغناطیسی دیگر به سیاره ما برخورد کرده است، یکی در ۲۴ مارس که قویترین طوفان خورشیدی بود که طی بیش از شش سال گذشته به زمین برخورد کرد و طوفان دیگر نیز در ۲۴ آوریل روی داد که به همان اندازه قدرتمند بود.
مینچاک میگوید: مقادیر TCI به دنبال این طوفانها همچنان بالا باقی مانده، اما هنوز از اوج ماه مارس عبور نکرده است.
طوفانهای ژئومغناطیسی در طول بیشینه فعالیت خورشیدی، مکررتر و شدیدتر میشوند. بیشینه فعالیت خورشید، بخشی از چرخه تقریباً ۱۱ ساله این ستاره منظومه ماست که در آن خورشید در فعالترین حالت خود قرار میگیرد و پوشیده از لکههای خورشیدی تاریک و حلقههای پلاسما میشود که پرتابهای جرم تاجی و بادهای خورشیدی را از خود به بیرون شلیک میکند.
در نتیجه، ترموسفر زمین نیز یک چرخه تقریباً ۱۱ ساله را دنبال میکند.
دانشمندان دولتی از ناسا و سازمان ملی جوی و اقیانوسی آمریکا(NOAA) پیشبینی کردهاند که حداکثر بیشینه فعالیت بعدی خورشیدی در سال ۲۰۲۵ از راه خواهد رسید، به این معنی که روند گرمایش احتمالاً در چند سال آینده ادامه خواهد داشت.
مینچاک میگوید، تغییرات در ترموسفر میتواند چالشهایی را برای ماهوارهها در مدار پایین زمین که در اطراف مرز بالایی ترموسفر قرار دارند، ایجاد کند.
وی افزود: ترموسفر با گرم شدن منبسط میشود و در نتیجه کشش آیرودینامیکی در تمام ماهوارهها و زبالههای فضایی افزایش مییابد. این افزایش کشش میتواند ماهوارهها را به زمین نزدیکتر کند که در نهایت میتواند موجب برخورد ماهوارهها با یکدیگر یا خارج شدن کامل آنها از مدار شود، همان چیزی که بر سر ماهوارههای استارلینک شرکت اسپیسایکس در ماه فوریه ۲۰۲۲ پس از یک طوفان ژئومغناطیسی غافلگیرکننده آمد.
اپراتورهای ماهواره میتوانند با قرار دادن فضاپیمای خود در مداری بالاتر در صورت نیاز از این مسائل جلوگیری کنند، اما غیرقابل پیش بینی بودن آب و هوای فضا معمولا تشخیص اینکه چه زمانی به این مانورها نیاز است را دشوار میکند، تا زمانی که دیگر خیلی دیر شده است.
بیشینه فعالیت خورشید نیز میتواند زودتر از آنچه پیشبینی شده از راه برسد. یک مطالعه جدید که در تاریخ ۳۰ ژانویه در مجله Frontiers in Astronomy and Space Sciences منتشر شد، نشان میدهد که اوج فعالیت خورشیدی میتواند در اواخر سال ۲۰۲۳ رخ دهد و قویتر از پیشبینی اولیه باشد. اگر این سناریو اجرا شود، خطر فاجعه برای ماهوارهها بیشتر میشود.
با این حال، طی بازههای زمانی طولانیتر، دما در ترموسفر کاهش مییابد، زیرا کربن دی اکسید در ترموسفر به دلیل تغییرات آب و هوایی موجب افزایش انتشار فروسرخ در فضا میشود و ترموسفر را خنک میکند.
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: تغییرات آب و هوایی زمین سیاره کربن ناسا طوفان ژئومغناطیسی فعالیت خورشید بیشینه فعالیت ماهواره ها طوفان ها پیش بینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۹۲۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار دانشمندان در مورد «سندرم غرق شدگی» شهرهای ساحلی جهان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی،پروفسور «منوچهر شیرزایی» از دانشگاه ویرجینیا تک و دانشگاه آب، محیط زیست و سلامت سازمان ملل در آنتاریو و پرفسور «رابرت نیکولز» از مرکز تحقیقات تغییرات اقلیم تیندال در دانشگاه ایست آنگلیا بر اهمیت نتایج یک مقاله تحقیقاتی جدید که با نقشه برداری مداوم و دقیق از حرکات زمین در چین، دادههای ماهوارهای تهیه میکند، تاکید کردند.
این محققان ضمن آنکه اندازه گیری مداوم فرونشست را یک دستاورد بزرگ میدانند، استدلال میکنند این تنها آغازی برای یافتن راه حل است. پیش بینی فرونشستها در آینده نیازمند مدلهایی است که همه عوامل محرک، از جمله فعالیتهای انسانی و تغییرات اقلیم و چگونگی تغییر آنها با گذشت زمان را در نظر بگیرند.
پژوهشگران چینی در یک مقاله پژوهشی که نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده، ۸۲ شهر این کشور را با جمعیتی نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان میدهد ۴۵ درصد از این مناطق شهری در حال فرو رفتن هستند، که ۱۶ درصد از آنها با سرعت ۱۰ میلی متر در سال یا بیشتر فرونشست دارند.
در سطح ملی چین، تقریبا ۲۷۰ میلیون نفر از ساکنان مناطق شهری تحت تاثیر قرار گرفته و نزدیک به ۷۰ میلیون نفر در سال فرونشست سریع ۱۰ میلی متری یا بیشتر را تجربه میکنند. جدیترین شرایط در مناطق پکن و تیانجین مشاهده میشود.
به طور خاص، شهرهای ساحلی مانند تیانجین تحت تاثیر قرار گرفته اند، زیرا زمین در حال فرونشست باعث تقویت تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا میشود. غرق شدن پدافند دریایی یکی از دلایلی است که طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ ویرانی و تلفات زیادی در نیواورلئان از خود به جا گذاشت.
شانگهای (بزرگترین شهر چین) در طول قرن گذشته تا ۳ متر فرونشست داشته است و امروز نیز به این پایین رفتن ادامه میدهد.
هنگامی که فرونشست با افزایش سطح دریا ترکیب شود، میزان سطح پایینتر از دریا در این شهر میتواند تا سال ۲۱۲۰ سه برابر شده و ۵۵ تا ۱۲۸ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد.
رویدادی که اگر اقدام اجتماعی قابل قبولی برای آن صورت نگیرد، فاجعه به بار خواهد آورد.
نیکولز که در این مطالعه شرکت نداشت، اما تحقیقاتش بر افزایش سطح دریا، فرسایش سواحل و سیل و چگونگی سازگاری جوامع با این تغییرات متمرکز است، گفت: فرونشست، یکپارچگی ساختاری ساختمانها و زیرساختهای حیاتی را به خطر میاندازد و اثرات تغییرات اقلیم را از نظر سیل تشدید میکند، به خصوص در شهرهای ساحلی که این فرونشست، افزایش سطح آب دریاها را بالا میآورد.
فرونشست زمین عمدتا ناشی از فعالیتهای انسان در شهرهاست. برداشت آبهای زیرزمینی که سطح ایستابی را پایین میآورد، همراه با زمین شناسی و وزن ساختمان ها، مهمترین عامل در فرونشست در نظر گرفته میشود.
با توقف برداشت آبهای زیر زمینی در دهه ۱۹۷۰ در اوزاکا و توکیو ژاپن، فرونشست شهر نیز متوقف شد یا به شدت کاهش یافت که نشان دهنده اثر مثبت این استراتژی است. یکی دیگر از عوامل فرونشست زمین، لرزش ترافیک و تونل زنی است، پکن سالانه ۴۵ میلی متر در نزدیکی متروها و بزرگراهها فرو میرود. زمین، خود، حرکت طبیعی به سمت بالا یا پایین دارد، اما به طور کلی بسیار کوچکتر از تغییرات ناشی از فعالیتهای انسانی است.ح
در حالی که فرونشست ناشی از فعالیتهای انسانی پیش از این مطالعه در چین شناخته شده بود، پروفسور شیرزایی و نیکولز میگویند این نتایج جدید نیاز به واکنش ملی را تقویت میکند. این مشکل نه تنها در شهرهای ساحلی چین بلکه در بسیاری از شهرهای حساس سایر کشورها نیز دیده میشود و یک مشکل گسترده در سراسر جهان است.
آنها از جامعه تحقیقاتی میخواهند که از اندازه گیریها به درک مفاهیم و پاسخهای حمایتی برسند. اندازه گیریهای ماهوارهای جدید دادههای دقیق فرونشست را ارائه میدهند، اما روشهای استفاده از این اطلاعات برای همکاری با برنامه ریزان شهری به منظور رسیدگی به این مشکلات نیاز به توسعه بسیار بیشتری دارد. شهرهای ساحلی آسیب دیده در چین و سایر کشورها به طور گسترده تری نیاز به توجه ویژه دارند.
پروفسور نیکولز گفت بسیاری از شهرها و مناطق در سراسر جهان در حال توسعه استراتژیهایی برای مدیریت خطرات تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا هستند. ما باید از این تجربه درس بگیریم تا به خطر فرونشست که رایجتر از آنچه در حال حاضر شناخته شده است واکنش مطلوب نشان دهیم.
انتهای پیام/